بررسی رابطه جهت گیری مذهبی و گرایش به تفکر انتقادی با راهبردهای مقابله با استرس در دانشجویان دختر دوره کارشناسی دانشکده علوم انسانی دانشگاه یزد

چکیده مقدمه: برخورداری از باورهای دینی و نیروی تفکر نقش مهمی در کاهش اختلالات روانی و استرس دارد. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین جهت گیری مذهبی و گرایش به تفکر انتقادی با راهبردهای مقابله با استرس در دانشجویان دختر دوره کارشناسی دانشکده علوم انسانی دانشگاه یزد انجام گرفت. روش بررسی: جامعه­ی آماری پژوهش شامل 1617 دانشجوی دختر دوره کارشناسی دانشگاه یزد بود که از این جامعه بر اساس جدول مورگان-کرجسی تعداد 300 نفر از دانشکده­ی علوم انسانی به عنوان نمونه به روش تصادفی طبقه­ای با نسبت مساوی انتخاب شدند. برای سنجش متغیّرهای پژوهش از پرسشنامه­ی جهت گیری مذهبی آلپورت، پرسشنامه­ی گرایش به تفکر انتقادی ریکتس و پرسش نامه مقابله با موقعیت های فشارزای اندلر و پارکراستفاده شد. تحلیل داده­ها نیز با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند گانه صورت گرفت. یافته­ها: ابتدا بین جهت گیری مذهبی درونی و سپس جهت گیری بیرونی با سبک مقابله مساله مدار و همچنین بین گرایش به تفکر انتقادی و سبک مساله مدار هم بستگی مثبتی در دانشجویان مشاهده شد. از بین مولفه های گرایش به تفکر انتقادی، مولفه نوآوریی و بلوغ فکری با سبک مساله مدار و اشتغال ذهنی در ابتدا با سبک مساله مدار و سپس با سبک اجتنابی هم بستگی مثبت معنادار و در مقابل، مولفه بلوغ فکری نیز با دو سبک هیجان مدار و اجتنابی همبستگی منفی معناداری داشتند. نتیجه­گیری: با توجه به یافته های پژوهشی با آموزش تفکر انتقادی و تلاش در جهت درونی سازی مذهب می توان بهره گیری دانشجویان از سبک های مقابله ای کارآمد در هنگام مواجهه با  رویدادهای تنش زا را افزایش داد.